Post by Peter EldersonPost by Alle van MeeterenHet prototype dat ik maak versnelt en vereenvoudigt de
interface van een tekstverwerker (Word) Het is bedoeld voor iemand
die Word gebruikt voor een beperkt en overzichtelijk aantal acties.
?. dat Odyschrift op het moment wordt ingezet om de
interface met MS-Word op enkele punten te verbeteren...
Met
Odyschrift wordt de interface met MS-Word verbeterd.
Een paar funkties die je zelf veel gebruikt aan aparte toetsen hangen. In 1
programma, met het ingebouwde app-taaltje. Makro dus, in 1 app op 1 pc voor
1 persoon.
Wat gaat dat aantonen? Dat het mogelijk is om makro's in Word te bouwen die
funkties aan toetsenreeksen koppelen. Bij gebrek aan odytoetsen worden
daarvoor toetsen van het standaardtoetsenbord gebruikt.
Dus het enige ody eraan is de tussenstappen waarmee je tot de gewenste
funktie komt. Dat vertaalt zich dan weer in wat er op je scherm gebeurt bij
elke toetsaanslag. (totdat de reeks geautomatiseerd in je vingers zit, dan
toets je hem blind zonder nadenken en maakt het ook niets meer uit welke
reeks het is en hoe de logika is).
Goed. Ik wil een veelgebruikt bestand openen, ik ken de naam dus. Ik toets
ctrl-o, eerste twee letters van de bestandsnaam, in 95% van de gevallen
ctrl-o, ik zie het bestand, dubbelklik erop.
Nieuw dokument maken op basis van een sjabloon: ctrl-N, de sjablonen
verschijnen, dubbelklik op het sjabloon. Met toetsen: ctrl-N, tik eerste
letter van de sjabloonnaam, enter.
Dit werkt zonder op voorhand een aparte 60-tallige indeling te maken,
gewoon standaard funktionaliteit.
--
pe
Beste Peter,
Je wilt in Word een bestand openen, waarvan je de naam kent. We gaan
er voor het gemak vanuit dat het bestand in de standaard directory is
geplaatst.
Je toetst de control toets in. Ik tel de toetsaanslagen: toets 1.
Je toetst de toets o in. Toets 2.
Je toets de eerste letter van de naam van het gezochte bestand in.
Toets 3.
(Je kijkt of het gewenste bestand al geselecteerd is. Al naar gelang
wat je ziet nog wat toetsaanslagen.)
Je toets enter in. Toets 4 of meer.
Je gebruikt Odytoetsen. We wisten hoe het bestand heet. Dus kan meteen
een eerste selectie worden gemaakt. Zeg: F2. Toets 1.
Je ziet dat het bestand in het rode kwart staat. F2. Toets 2.
Je ziet dat het gezochte bestand, het blauwe bestand is. Toets 3.
Het bestand is opgeroepen met een toetsaanslag minder. Het verschil
kan nog groter zijn.
Leggen we het meetlint over de toetsen. De vier door Ody gebruikte
toetsen liggen naast elkaar. De vingers hoeven niet te worden
verplaatst. Op mijn toetsenbord liggen de control en de o 9 centimeter
uit elkaar. Waar de benodigde letter voor de bestandsnaam zit, is
variabel. De gebruiker zal hem op moeten zoeken. De gebruiker moet
zijn vingers en handen meer bewegen, hij zal afwisselend naar
toetsenbord en scherm moeten kijken, meer zoekend over het scherm.
We stonden toe dat de gebruiker de naam van het bestand kent. Hoe ziet
het eruit als hij die naam niet kent? En hoe als het bestand niet is
opgeslagen in de standaard-directory?
Je wilt een nieuw bestand maken op basis van een sjabloon.
control - toets 1
N - toets 2
eerste letter van de naam van de sjabloon - toets 3 (dubbelklikken
neem ik niet op in de vergelijking. Dat is minder efficient dan met
toetsen)
enter - toets 4.
Met Ody is er geen verschil in actie. Het zijn steeds de drie
toetsaanslagen. Dus ook hier een toetsaanslag minder, minder intensief
bewegen, minder intensief kijken.
Dat er een toetsaanslag minder nodig is, dat de te gebruiken toetsen
zo dicht bij elkaar liggen, dat er goede visuele ondersteuning is en
dat de gebruiker maar vier toetsen nodig heeft, is allemaal het gevolg
van het onderbrengen van acties in sets.
Je schrijft: "totdat de reeks geautomatiseerd in je vingers zit, dan
toets je hem blind zonder nadenken en maakt het ook niets meer uit
welke reeks het is en hoe de logika is" Je schrijft dat als je het
over Odytoetsen hebt. Dit gaat natuurlijk ook op voor de andere
toetsaanslagen. Ik sluit niet uit dat zal blijken dat Ody makkelijker
in de vingers te krijgen is.
Waarom schrijf je erbij dat het na automatisering niet meer uitmaakt
welke reeks het is en hoe de logica is? Zou je ook gezegd hebben dat
het niet meer uitmaakt dat de auto kan rijden, als je gearriveerd
bent?
Alle