Post by Barbara de ZoetePost by TonnieEn als iets zomaar voor het grijpen ligt, mag je er niet verbaasd over
zijn dat het weg wordt genomen?
Als ik tegen mijn kinderen zeg dat ze de snoepjes in de supermarkt
moeten laten liggen dan laten ze ze liggen, ook al liggen ze voor het
grijpen.
In aansluiting hierop: een paar jaar geleden (niet zolang geleden dat we
het over een ander tijdperk in mentaliteit en moraal hebben overigens
;-) ) is er een experiment uitgevoerd over precies dit.
Op de markt, ik dacht in Delft, was een grote kar met verse sinaasappels
geplaatst. Een bordje er bij met de prijs van de vruchten en een potje
voor het geld. Vervolgens werd de kar onbeheerd achter gelaten.
Misschien tot je verbazing: voor nagenoeg iedere sinaasappel is betaald,
behalve voor een paar die door kinderen werden weggenomen. En het bakje
met geld bleef staan. Volledige dagopbrengst kon aan het eind van de
middag gewoon worden geïncasseerd door de verkoper van de sinaasappels.
Het gaat de mens zo slecht nog niet als je ongeveer acht jaar oud moet
zijn om de kick te beleven van het gappen van een sinaasappel, maar in
alle andere leeftijdscategoriën gewoon de juiste prijs betaalt voor wat
je aan vruchten meeneemt en geniet. Denk ik dan.
Bij een zelfde soort 'onderzoek' bij een gewone boer hier uit de
omgeving, een aantal jaren geleden, kwam een geheel ander resultaat aan
het licht.
Alle vruchten bleken weg inclusief het bakje voor het geld.
De wijze les die hij daarbij leerde, is dat de mentaliteit veranderd is.
Er staat nu nog steeds een kraampje, maar nu staat hij er zelf bij.
Een ander voorbeeld is een klein dorpje in het oosten des lands, waar
het de gewoonte was de deur des nachts niet op slot te doen. Iedereen
dacht dat dat nog wel kon. Totdat, .... je raadt het al.
Nog een voorbeeld, kom ik laatst in de supermarkt en wat zie ik, een
jochie die z'n zakken vol pakt met snoepies, onder het toeziend oog van
z'n moeder. Ik denk, effe wachten wat ze gaat doen. Niets dus, bij het
afrekenen aan de kassa, worden de snoepies van kindjelief zomaar
vergeten. Ik denk, ik zeg d'r wat van, en wat denk je, krijg ik een
grote bek waar ik me wel niet mee bemoei. Nou dat was dus tegen de
verkeerde (mij dus). Heb ik mevrouw even uitgelegd dat ik niet bereid
was meer te betalen voor m'n producten, die ik netjes betaal, omdat zij
en de haren er geen been in zien om dat niet te doen.
Eind van 't liedje, zij kwaad en toch betaald, ik pissed link en m'n dag
naar de galemiesen.
Nog een voorbeeld, kom ik twee weken geleden bij m'n broer, wat denk je?
Z'n nummerplaten waren gejat en in de tussentijd kreeg ie nog een paar
leuke envelopjes met zo'n acceptgiro erin. De heren gebruikers hadden 3
verkeersovertredingen begaan en ook nog even proletarisch getankt bij
onze oosterburen.
Het gevolg, hij kan keer op keer een leuke brief met de acceptgiro's
bijgesloten opsturen naar de rechtercommisaris, waarbij er 1 nog
terugkwam met de mededeling dat die overtreding niet in hun regio was
gepleegd en of hij die maar even wou sturen naar de juiste regio.
En zo kan ik nog wel tientallen voorbeelden geven, allemaal gebaseerd op
gebeurtenissen die plaatsvonden binnen 1 maand, maar die zal ik je besparen.
Voor wat betreft de kick van het gappen van een appel, ook ik ben jong
geweest, maar heb wel een les daaruit geleerd, dat brachten m'n ouders
me wel bij. ;)
Mijn conclusie, de maatschappij rot langzaamaan van binnenuit weg en we
beginnen het nog normaal te vinden ook.
--
Glas geschiedenis: www.vision2form.nl/glashistorie.html
Passie en talent : www.vision2form.nl/young_talent.html
Webontwerp : www.vision2form.nl/webontwerp/index.html
