Pytanie:
Jak podczas ćwiczenia nowego utworu zapobiegasz stępieniu ponczu przez powtórzenia?
TheEnvironmentalist
2020-07-27 14:52:23 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Kiedy zaczynam nową piosenkę, zwykle to robię, ponieważ jestem całkowicie zaabsorbowany utworem i jego emocjami. Nieuchronnie muszę odtwarzać nagrania tego utworu kilkadziesiąt razy, aż będę czuł się komfortowo. W ciągu kilku przedstawień pierwotny emocjonalny remis zaczyna zanikać. Po kilkudziesięciu często są to tylko notatki i teksty bez większego uderzenia i jest to druzgocące.

Kiedy zmotywowany do nauki utworu przez emocje, jak zapobiec powtórzeniu związanemu z nauką utworu, zabijając emocja i pozostawienie utworu ćwiczonego, ale bez życia?

Ćwiczysz to i pozwalasz innym poczuć uderzenie. --- Warto również zauważyć, że jeśli nauczysz się piosenki i zrobisz sobie przerwę, możesz później poczuć ją bardziej.
Dwanaście odpowiedzi:
pol Cayuela
2020-07-27 15:22:19 UTC
view on stackexchange narkive permalink

To samo dzieje się w naszym codziennym życiu. CHCESZ coś MIEĆ. Ale kiedy w końcu to rozumiesz, tracisz ekscytację związaną z jego zdobyciem ... Wygląda na to, że połowa zabawy minęła.

Nawet przesłuchanie tematu wydaje się powodować, że traci on swoją magię. .. Prawdę mówiąc, jeśli mówię i powtarzam to samo zdanie wiele razy, wydaje się, że tracę nawet znaczenie tych słów.

Ale nie martw się tym, na pewno możesz coś zrobić. Przede wszystkim znajdź inne podekscytowanie na ten sam temat ... Może podekscytowanie i radość z wykonywania tego przed publicznością i zobacz ich reakcję ... lub spróbuj nagrać siebie grającego, aby zobaczyć, jak blisko możesz odtworzyć ten wspaniały temat kochałeś.

Wiesz ... kiedy już coś osiągniesz, przesuń barierę dalej. Nie blokuj swojego umysłu powtarzania w kółko i zawsze miej kilka tematów, których uczysz się na w tym samym czasie, aby móc przełączać się między nimi.

Chyba że musisz się tego szybko nauczyć z jakiegokolwiek powodu. W takim przypadku będziesz musiał to powtarzać, aż w końcu go znienawidzisz :) Ale nawet w takim przypadku na pewno posłuchasz go lata później i nadal go pokochasz. Jak ta piosenka, którą kochałeś, przesłuchiwana w radiu, dopóki jej nie znienawidzisz, ale czas mija, a ty możesz ją usłyszeć i pokochać.

To jak słuchanie Bohemian Rhapsody - raz na rok lub trzy to świetnie. Co tydzień… ermmm…
*stracić. Nie mogę edytować Twojego posta dla tak małej liczby znaków.
@Tetsujin Rzeczywiście - "Czy to jest prawdziwe życie? Czy to tylko fantazja?" tak się czuję po zbyt długim ćwiczeniu tego samego
Dzięki AilizvuloaCMT Barnes
wabisabied
2020-07-28 00:11:32 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Podsumowana odpowiedź w pigułce: wiele krótkich sesji ćwiczeń będzie bardziej produktywnych niż jedna długa.

Nie mam w tym autorytetu, ale rozumiem, że są różne rodzaje uczenia się.

Długie powtarzanie może być dobre dla pamięci mięśniowej. Granie zmian lub skalowania akordów w kółko (idealnie), aż staną się instynktowne.

Ale jeśli chodzi o naukę nowych koncepcji, przedłużone powtarzanie może przynieść efekt przeciwny do zamierzonego. Lepiej służy nam wiele krótkich sesji uczenia się niż jedna długa.

W moim własnym graniu przekonałem się, że jest to prawdą również podczas nagrywania utworów. W większości przypadków po trzech ujęciach najlepiej zrobić sobie przerwę, niż kontynuować próby ulepszenia tego, co już zrobiłem. Nawet przy rzadkich okazjach występów na żywo waham się przed ćwiczeniem setu tego samego dnia, ponieważ może to sprawić, że ostateczne wykonanie będzie dla mnie nieświeże.

Ćwiczenie piosenki 2-3 razy dziennie , może trzy razy na 15-minutową sesję, prawdopodobnie byłby dla Ciebie bardziej produktywny niż kilkanaście razy przeglądanie utworu na jednym posiedzeniu. Nawet 3-4 razy piosenka raz dziennie jest prawdopodobnie bardziej produktywna. Mózg potrzebuje czasu na uporządkowanie tego, co przetwarza. Wiele z nich dzieje się, gdy śpimy lub wykonujemy bezmyślne czynności, takie jak jazda samochodem lub składanie prania (lub medytacja, jak sugerowano powyżej).

Również zgadzam się z powyższą ideą nagrywania siebie. Nie tylko satysfakcjonujące może być usłyszenie, jak się poprawiasz, dając ci odrobinę tego „uderzenia”, ale usłyszysz, co grasz lepiej niż podczas gry, a twój mózg lepiej przetworzy to, co może być zrobione, aby poprawić sytuację bez przeszkadzających rąk / ust / stóp. Następnym razem, gdy zagrasz piosenkę, mózg zapamięta, co usłyszał, a także to, co mógł chcieć usłyszeć, i będziesz mógł zastosować te pomysły, aby poprawić swoją grę.

Laurence Payne
2020-07-27 17:07:45 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Cios nr 1, który usłyszymy po raz pierwszy.

Uderzenie nr 2, wykonując dobrą robotę, grając samodzielnie!

Cios nr 3, nr 4, nr 5 itd. Widząc, jak publiczność dostaje ciosu podczas jej wykonywania.

W każdym razie wystarczy terapii. Wracając do praktyki, żebyś jak będzie znowu kilka koncertów, dostaniesz je.

021
2020-07-27 19:36:26 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Bardzo trudne pytanie i prawdopodobnie coś, co każdy muzyk musiał poczuć na pewnym etapie swojej muzycznej podróży. Jednak nie słyszałem, żeby tak często o tym dyskutowano.

W ogóle nie udaję, że mam odpowiedź, ale pomyślałem, że podzielę się kilkoma przemyśleniami na ten temat w oparciu o moje subiektywne doświadczenie, aby zakończyć inne interesujące istniejące odpowiedzi.

Twoje pytanie odnosi się do subiektywnej przyjemności słuchania muzyki. Koncepcja Shoshin („ Umysł początkującego ”) w buddyzmie zen jest tym, co przychodzi mi na myśl, kiedy czytam twoje pytanie. Według Wikipedii:

[Shoshin] odnosi się do postawy otwartości, zapału i braku uprzedzeń podczas [zbliżania się do działania].

Według do tego artykułu,

W momencie, gdy coś staje się nam znane, umysł próbuje przejąć kontrolę, przywoływać wspomnienia oraz tworzyć oczekiwania i lęki, które powstrzymują nas przed połączeniem bezpośrednio do rzeczywistości chwili obecnej.

Domyślam się, że część radości, jaką mamy podczas wykonywania nowej piosenki, wynika z tej otwartości i nieoczekiwanej postawy. Z mojego doświadczenia wynika, że ​​ medytowanie może zbliżyć mnie do tego stanu otwartości, a także zazwyczaj sprawia, że ​​bardziej cieszę się własną muzyką (i każdą inną).

Jedna ta sama nuta , najlepszym „sposobem działania” może być po prostu zaakceptowanie tego . To powszechna rzecz, zażyłość może pozbawić część jego magii. Może się zdarzyć, że oczekiwanie na ten „cios”, że zostaniesz poruszony przez kawałek, jest jednym z powodów, dla których już go nie czujesz.

Bądź otwarty i gotowy na bycie poruszonym lub nie, i niech płynie jakakolwiek emocja lub jej brak. Radość z muzyki jest z natury czynnością bardzo duchową, dlatego nie mamy żadnej recepty na dotarcie do jakichkolwiek emocji w 100% przypadków. Niech płynie :)

Michael Curtis
2020-07-28 18:01:50 UTC
view on stackexchange narkive permalink

... Nieuchronnie muszę puszczać nagrania tego utworu kilkadziesiąt razy ...

Właściwie po kilkukrotnym ponownym przeczytaniu twojego pytania, Nie jestem pewien, w czym tkwi problem. Nie wspomniałeś nawet o konkretnym utworze. Ale ze słów „nagrywanie” i „teksty” zakładam, że muzyka jest gatunkiem pop.

Podejrzewam, że problem - lub jego część - polega raczej na naśladowaniu nagrania niż zinterpretować piosenkę z własną wrażliwością muzyczną. Emocjonalne stępienie nastąpi zarówno w wyniku wielokrotnego odtwarzania nagrania, jak i niezmiennego wykonania, ponieważ to ciągle to samo. Wyjściem z tego problemu jest znalezienie nowych interpretacji piosenki.

Pytanie dotyczy w szczególności nauki nowego utworu i myślę, że jest to szczególnie dobry czas na poznanie wielu różne podejścia do wydajności, aby lepiej zrozumieć materiał. Jeśli nie zaczynasz od ustalonego pomysłu na to, jak powinno przebiegać wykonanie - co pracując z ustawieniami płyty - powinieneś wypróbować wiele opcji dotyczących tempa, artykulacji i dynamiki. W końcu pojawi się coś, co wydaje się właściwe. Ten proces nie będzie nudny. Powinieneś czerpać z tego dużo muzycznej satysfakcji.

Przykładem, który przychodzi na myśl, aby znaleźć nowe sposoby interpretacji piosenki, jest Sting i Message in a Bottle. On grał tę piosenkę od 40 lat i wciąż znajduje nowe sposoby jej aranżacji i wykonywania. Z pewnością nie pracuje z ekscytacji nową piosenką. Musi zadać sobie pytanie w stylu jak mam traktować swój występ, żeby nie była to kopia Xerox, która została zbędna podczas nagrania?

Słuchanie wielu nagrań z coverami też może pomóc. Dobre okładki IMO to nie tylko imitacja istniejącego nagrania. Różne występy mogą dostarczyć pomysłów, jak zachować świeżość.

Nie jestem muzykiem, ale w mojej praktyce jogi sposób, w jaki o tym myślę, przypomina czytanie książki. Nowy dzień, ta sama książka, inny rozdział.
@Diagon, Myślę, że to fajne porównanie. Można powiedzieć, że chodzi o to, aby być wrażliwym na drobne różnice, ponieważ w ogólnym planie rzeczy jest wiele podobieństw w codziennych doświadczeniach ... i występach muzycznych.
Graham
2020-07-28 23:32:22 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Wyjęcie emocji i nieoczekiwanych zmian to punkt

Powszechne powiedzenie na temat różnicy między amatorem a profesjonalistą nie polega na tym, jak dobrze grają, ale jak cóż, grają w najgorszym momencie. Celem praktyki nie jest to, abyś mógł ją dobrze rozegrać, ale po to, aby dojść do punktu, w którym nie możesz nie zagrać poprawnie. Nuty po prostu pojawiają się same, bez kontaktu emocjonalnego.

W tym momencie możesz więcej przemyśleć, jak chcesz, aby brzmiało. Nie musisz koncentrować się na robieniu nut, możesz sięgnąć po to uczucie.

To powinno być wyższe. W moim zespole zwykliśmy mówić, że „nudny” to ostatni etap, zanim naprawdę opanujesz piosenkę. Oznacza to, że podczas czytania gazety powinieneś być w stanie odtworzyć piosenkę z nienaruszonymi emocjami. Widziałem, jak Aerosmith wykonał "dream on", swój hit z 1973 roku, kilka lat temu, z doskonałym wykonaniem i wyczuciem. Jeśli potrafisz to zrobić, grając kawałek po raz milionowy, jesteś profesjonalistą.
fdreger
2020-07-28 17:42:10 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Jeśli piosenka straci moc po odtworzeniu jej kilkanaście razy - na początku była płytka. Mogło być fajnie słuchać, mogło sprawić ci dreszczyk radości - ale piękno było po prostu głębokie.

To samo z filmami, sztukami, przyjaźniami, książkami, hobby, grami komputerowymi, romansami itd.

Po prostu idź dalej i kop głębiej. Nauczyłeś się wszystkiego, co mogłeś z tego doświadczenia. Twój osąd i gusta ewoluowały, jesteś dobrze przygotowany, aby znaleźć coś głębszego, co będzie trwać dłużej.

Będziesz wiedział, że znalazłeś arcydzieło - kiedy poczujesz, że życie nie wystarczy, aby zrozumieć i cieszyć się wszystkim jego aspekty. Poczujesz potrzebę zostania lepszym muzykiem tylko po to, by oddać temu trochę sprawiedliwości. Takie arcydzieła istnieją.

SirDuckduck
2020-07-28 19:22:02 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Kiedy uczę się nowej piosenki, kilka razy ćwiczę poważnie, aż w pewnym sensie to rozumiem.

Następnie puszczam głupiutki program telewizyjny, który wymaga tylko połowy mojej uwagi a druga połowa uwagi idzie na więcej praktyki.

Więc podczas ćwiczeń jest trochę odrętwiały emocjonalnie, ponieważ nie brzmi tak blisko oryginału i zwracam tylko uwagę.
To trochę łatwiej z gitarą elektryczną, ponieważ nie hałasuje ona po odłączeniu zasilania i są stosunkowo małe. Ale myślę, że to podejście działa na innych instrumentach.

A kiedy naprawdę gram piosenkę, włączam podkład i podłączam gitarę. Co sprawia, że ​​brzmi o wiele lepiej i bardziej przypomina oryginał.

user1079505
2020-07-29 09:03:35 UTC
view on stackexchange narkive permalink
  1. „Cios” jest wszystkim. Skoncentruj się na tym od pierwszego wykonania utworu.
  2. Jaki jest przede wszystkim cel powtarzania materiału podczas ćwiczeń? Bardzo często chodzi o poprawę aspektów technicznych: zapamiętywania, wysokości dźwięku, rytmu, artykulacji, dynamiki, wytrzymałości i tak dalej. Otóż ​​bezmyślne powtarzanie całego utworu jest zwykle nie tylko pewnym sposobem na „stłumienie ponczu”, ale także bardzo nieefektywnym sposobem na poprawę techniki. Co możesz zamiast tego zrobić:
    • wyodrębnij trudne fragmenty: motywy, wyrażenia lub takty, w zależności od potrzeb i skoncentruj się na nich w swojej praktyce
    • znajdź inne ćwiczenia dotyczące konkretnych problemów, które napotykasz w utwór
    • nagraj siebie i przeanalizuj
    • jak napisał @wabisabied, częste, krótkie, intensywne i uważne sesje treningowe są bardziej produktywne niż rzadkie, długie, zdezorganizowane i bezmyślne
    • przerywa pomoc (jeśli możesz sobie na to pozwolić!)
    • kiedy ćwiczysz cały utwór, skup się na przekazie emocjonalnym, na „ponczu”
Josh
2020-07-28 22:13:41 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Pomyśl o tych rzeczach jako o dwóch różnych trybach. Nauka melodii może czasami być zrobotyzowana i poświęcona budowaniu pamięci mięśniowej, podczas gdy wykonanie to inna sprawa. W tym drugim przypadku trzeba czasem zmusić się do śpiewania. Nie zawsze będzie cię to po prostu przejmowało i sprawiało, że czujesz.

Ktoś kiedyś powiedział mi, że zanim wykona piosenkę, wyobrażał sobie, że to najlepsza piosenka wszechczasów, a jego zadaniem było pokazać publiczność, jakie to było wspaniałe.

RestOfTheBothWorlds
2020-07-29 20:52:29 UTC
view on stackexchange narkive permalink

To część bycia człowiekiem. Nowość jest ekscytująca, wtedy bodźce, które dawały ci gęsią skórkę, przestają to robić.

Jako wykonawca możesz to zrobić: nie graj tylko dla własnej przyjemności, ale wyobraź sobie, że publiczność słyszy utwór po raz pierwszy. Jak sprawiłbyś, żeby poczuli te same (lub nawet bardziej intensywne) emocje, które poczuliście podczas pierwszego przesłuchania utworu? Zagraj dla nich dla . Ta zmiana perspektywy może dać ci nowy poziom ekscytacji. Potraktuj to jako usługę - lub jak wtedy, gdy słyszysz fajną piosenkę i nakłaniasz swojego przyjaciela do słuchania jej z nadzieją, że on również ją pokocha - ale to Ty kontrolujesz ich doświadczenie. Jak chcesz, aby usłyszeli to po raz pierwszy? Teraz masz szansę to zapewnić!

morgler
2020-08-04 17:24:05 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Muzyka to po części rzemiosło, a po części sztuka. Obaj muszą się połączyć, aby tworzyć świetną muzykę. Część rzemieślnicza często obejmuje powtarzalne ćwiczenia.

Powtarzalność ćwiczeń jest dla wielu muzyków pozytywnym stanem medytacyjnym. To jest podobne do tego, co robią mnisi, kiedy godzinami oglądają pojedynczy kamień. Spróbuj spojrzeć na coś pozytywnego. I nie bój się, że wymaże to twoje emocjonalne zdolności grania - zrobi wręcz przeciwnie! Po zakorzenieniu rzemiosła emocje mogą płynąć bez przeszkód.

Ale czasami zbyt duża powtarzalność nie jest dobra. Kiedy już osiągniesz punkt, w którym popełnisz więcej błędów, powtarzając, prawdopodobnie powinieneś zrobić sobie przerwę.

Aby nie nudzić się, często lubię bawić się materiałem utworu: improwizować nad nim, zmieniać akord , stwórz piosenkę używając zmian, zmień melodię, baw się dobrze ...

Przepis, który często przygotowuję, to:

  • Zacznij od 10 minut gry, aby się rozgrzać
  • Ćwicz tak długo, jak potrzebujesz
  • Zakończ, poświęcając 10 minut na swobodną grę i zabawę swoją muzyką


To pytanie i odpowiedź zostało automatycznie przetłumaczone z języka angielskiego.Oryginalna treść jest dostępna na stackexchange, za co dziękujemy za licencję cc by-sa 4.0, w ramach której jest rozpowszechniana.
Loading...