Post by Izak van LangeveldePost by denkbaarPas verschenen: Klaar is Kees. Een knipoog naar het levenseinde,
door Mieke Kerkhof.
't Was leuker geweest als ze gewoon Kees had geheten, maar we begrijpen
het.
Of Klaar, het vergrootwoord van Klaartje. Maar alleen als die Klaar
Kerkhof zich, na een geslaagde transgender-operatie, voortaan Kees
laat noemen. Niet leuk voor haarzelf, dus ik mag het niet hopen. Ik
hoop verder voor mevrouw Kerkhof, dat ze geen gravin is, noch
dijkgraaf, noch graficus, noch grafoloog, noch hofdame en tevens
fervent atheïst of andersgelovige (dan christen), noch iets dat kerk-
hof- dan associaties oproept bij de nomenclatura in nl.taal of in enig
ander gezelschap.
Om de auteur, annex voltooid levendige knipoogster, ook de spot van de
anti-nomenclatura, zeg maar de baksteenverzamelaars, te besparen, wens
ik haar ook niet toe dat ze een crematorium runt, of een oplosbedrijf
voor stoffelijke resten, een resomatorium of hoe dat ook mag heten.
Nog een wens, maar dan positief: iedereen een voorspoedig 2018. Talig
en vol levenslust. Oftewel, dat je niet taalt naar je laatste knipoog.
--
Sietse
--
Sietse