Pytanie:
W jaki sposób można manipulować ligandami octanu miedzi, aby zmienić kolory?
Dale
2012-04-27 03:10:45 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Mam roztwór octanu miedzi i chciałbym bawić się ligandami, aby uzyskać różne kolory.

Tło: Miedź octan powstał poprzez zmieszanie octu (5% kwasu octowego), $ \ ce {NaCl} $ i $ \ ce { C} _ {\ textrm {(s)}} $ . Ciemnoniebieski octan miedzi spontanicznie utworzył się w ciągu miesiąca w moim ciemnym magazynie.

[edit] zapomniałem wspomnieć, że eksperyment przyniósł jednocześnie $ \ pu {0.5 inch} $ depozyt czegoś, co wygląda na Węglan miedzi lub Verdigris na dnie 1-litrowej zlewki. Od kilku lat pozwalam również na odparowanie roztworu octanu miedzi. Poprzedni $ \ pu {1L} $ to teraz $ \ pu {0,5 L} $ i już się rozpoczął wytrącające się kryształy (jak te na stronie wiki). Ciekawostka: w okresie renesansu lodowaty kwas octowy był wytwarzany przez suchą destylację octanów metali, a przede wszystkim octanu miedzi (II). [/ Edit]

Pytanie (a):

  1. Jakie łatwo dostępne chemikalia domowe można zmieszać z próbkami octanu miedzi, aby zmienić ligandy przyłączone do miedzi, a tym samym zmienić kolor?
  2. Czy ogrzewanie lub chłodzenie roztworu zmieni kolor i / lub ligandy?
To brzmi jak fajny projekt! Czy masz wystarczająco dużo rozwiązania dla prób i błędów? Wszystkie rodzaje organicznych oksyanionów wiążą się z miedzią. Możesz spróbować EDTA, który można znaleźć w wielu napojach, chociaż nie wiem, jaki wpływ miałoby to na kolor.
Zwykłe krople do oczu z półki są jednym z najlepszych źródeł EDTA, jeśli dobrze pamiętam. Zamiast tego warto spróbować kwasu cytrynowego, ponieważ jest tańszy i prawdopodobnie będzie zachowywał się podobnie.
[Arsenian miedzi] (http://en.wikipedia.org/wiki/Copper_arsenite) to cudowna zieleń… ale nie jestem pewien, czy można uznać źródła arnitu za „domowe chemikalia” :)
@Pat Mam około 1/2 litra ciemnoniebieskiego octanu miedzi.
Znalazłem interesujący artykuł na temat wytwarzania Cu2O (kryształów Cuprite) z octanu miedzi, zatytułowany „Synteza wielościennych 50-fazowych architektur Cu2O za pośrednictwem nasion”. dostępne tutaj: http://www.rsc.org/suppdata/ce/c1/c1ce05243h/c1ce05243h.pdf Zastanawiam się, czy ten polimorf Cuprite jest również nadprzewodnikiem.
http://chemistry.stackexchange.com/questions/574/chemical-compounds-responsible-for-the-colors-in-flowers
Miedź (I) jest niestabilna w wodzie, dysproporcjonując do Cu (II) plus metaliczna miedź. Masz octan Cu (II). To laboratorium wytwarza Cu (I), a następnie stabilizuje je. Co się stanie, jeśli dodasz nadmiar tiomocznika (materiały fotograficzne) jako zarówno reduktor, jak i stabilizator? (Tiomocznik jest lekko toksyczny. Rękawiczki jednorazowe, nie połykać.) Http://infohost.nmt.edu/~jaltig/CuCmpds.pdf
Winian miedzi (krem do gotowania kamienia nazębnego), glutaminian miedzi (z Accent, glutaminian sodu), mieszając roztwory z mieszaniem - a następnie z odrobiną soli Epsome (siarczan magnezu). http://stud-fier.blogspot.com/2012/01/fehlings-test.html http://ce.sysu.edu.cn/mzw/Publications/p_before2001/18440015760.html
Cztery odpowiedzi:
Dale
2012-06-14 01:16:26 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Mogłem przypadkowo stworzyć chlorek miedzi oprócz octanu miedzi. Postanowiłem po prostu pozwolić, aby roztwór (wykonany z miedzi, octu i soli) odparował za pomocą małego wentylatora, który przyspieszy parowanie przez ostatnie kilka tygodni. Najwyższe kryształy octanu miedzi zaczęły łamać powierzchnię, a następnie powierzchnia cieczy zaczęła formować skórkę (fot. 1), więc wylałem zieloną ciecz do innego słoika. Octan miedzi jest niebieski, dlatego zielony roztwór wydaje się sugerować, że istnieje chlorek miedzi.

enter image description here Parowanie! Zwróć uwagę na niebiesko-zieloną warstwę węglanu miedzi pod ciemnymi kryształami octanu miedzi.

Copper Chloride

Widok z góry

enter image description here

Zielony płyn po lewej stronie to pozostałość po odparowaniu (i Myślę, że to chlorek miedzi) - obok innego słoika z octanem miedzi.

enter image description here

Kryształy octanu miedzi były pokryte cienką warstwą węglanu miedzi, ponieważ w zeszłym tygodniu zaburzyłem roztwór i przypadkowo wznieciłem chmurę węglanu miedzi. Wypłukałem je octem i ładnie wyczyściły.

enter image description here

Największy kryształ miał nieco ponad 1 cm szerokości. Kryształy te wyrosły z roztworu, który zaczął parować 5 lat temu.

enter image description here

Szlam węglanu miedzi na dnie wymagał użycia, więc dodałem do niego więcej octu i utworzył roztwór octanu miedzi trzy zdjęcia powyżej (obok zielonej miedzi chlorek).

Andrew
2012-04-28 01:52:40 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Miedź (II) jest prawie zawsze niebieska, więc nie jestem pewien, ile szczęścia będziesz miał przy próbie zmiany koloru. $ \ ce {CuCl2} $ to jedno z niewielu rozwiązań, które przychodzą mi do głowy, ale nie jest niebieskie - jest bardziej zielonkawo-niebieskie.

$ \ ce {CuCl2} $ można wykonać poprzez elektrolizę $ \ ce {NaCl} $ i miedziane płyty. Możesz także zrobić $ \ ce {CuCl2} $ , jeśli dodasz kwas solny i trochę $ \ ce {NaCl} $ .

Strona wiki zawiera obraz różnych odcieni niebiesko-zielonego chlorku miedzi (II): http://en.wikipedia.org/wiki/Copper(II)_chloride
cbeleites unhappy with SX
2012-06-18 19:41:35 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Oto jeszcze dwa niebieskie odcienie:

  • jasnoniebieski heksahydrat $ \ ce {[Cu ^ {II} (H2O) 6] ^ 2 +} $ (rozpuścić $ \ ce {CuSO4} $, może nie chemię gospodarczą, ale używany np. jako środek grzybobójczy w rolnictwie, w tym organicznym),

  • jeśli do tego roztworu wlejesz amoniak, najpierw zobaczysz biały (niebieskawy z pozostałym heksahydratem) osad lub chmury wodorotlenku

  • , który wraz z większą ilością amoniaku rozpuszcza się w ciemnoniebieskim kompleksie tetraaminowym $ \ ce { [Cu ^ {II} (NH3) 4 (H2O) 2] ^ 2 +} $

Dokładniejsze wyjaśnienie wspomnianych ligandów amoniaku znajduje się w sekcji 1 pod adresem: http://www.chem1.com/acad/webtext/chembond/cb09.html
R'A
2018-06-24 08:58:09 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Stare pytanie, ale interesujący temat. Nie mam zamiaru odpowiadać, raczej dodam trochę informacji. Nie ma „jednego” octanu miedzi. Jest ich wiele, niektóre są neutralne, niektóre są podstawowe. Wszystkie są zgodne z zasadą $$ \ ce {[Cu (CH3COO) 2] _x · [Cu (OH) 2] _y · nH2O} $$ , w której $ x ≥ 1, \; y ≥ 0 $ i $ n ≥ 0 $ ( tj. , ze współczynnikami $ x: y: n $ , podstawowe , jeśli $ y ≠ 0 $ ).

Neutralne octany miedzi występują na różnych poziomach uwodnienia: $ \ ce {{[1: 0: 0]} Cu (CH3COO) 2} $ lub $ \ ce {{[1: 0: 1]} Cu (CH3COO) 2 · H2O} $ lub $ \ ce {{[1: 0: 2]} Cu (CH3COO) 2 · 2H2O} $ , będąc jednowodnym jednym z najbardziej stabilnych i powszechnie spotykanych / produkowanych.

Znane typy podstawowych octanów miedzi (Kühn, 1993 ) to 2: 1: 5 (niebieski), 1: 1: 5 (niebieski), 1: 2: 0 (niebieski, niestabilny ) i 1: 3: 2 (zielony), ale ostatecznie wspomina się o innych formułach i / lub strukturach ( np. , $ \ ce {Cu4 (OH) (CH3COO) 7 · 2H2O} $ , rzekomo izostrukturalny z $ \ ce {Co4 (OH) (CH3COO) 7 · 2H2O} $ , ac według López-Delgado i in. . 1998 & 2001).

Scott (2002) ma kilka zgrabnych „map stężeń” (diagramy Pourbaix), które pokazują otrzymane produkty w zależności od stężeń (odczynników i odpowiednich).


Odnośniki:

  • Kühn, Hermann (1993): Rozdział 6: Verdigris and Copper Resinate. W Ashok Roy (red.): Artists 'Pigments: A Handbook of their History and Characteristics, Tom 2 ; National Gallery of Art: Washington, DC i Archetype Publications: London, UK, 1993, str. 131–158.

  • López-Delgado, Aurora; Cano, Esmeralda; Bastidas, José Maria; López, Félix A. (1998): A Laboratory Study of the Effect of Acetic Acid Vapor on Atmospheric Copper Corrosion. J. Electrochem. Soc. 1998 , 145 (12) , 4140-4147 (DOI: 10.1149 / 1.1838928).

  • López-Delgado, Aurora; Cano, Esmeralda; Bastidas, José Maria; López, Félix A. (2001): Badanie porównawcze nad korozją miedzi wywołaną oparami kwasu mrówkowego i octowego. Journal of Materials Science 2001 , 36 (21) , 5203–5211 (DOI: 10.1023 / A: 1012497912875).

  • Scott, David A. (2002): Copper and Bronze in Art: Corrosion, Colorants, Conservation ; Getty Conservation Institute: Los Angeles, CA, 2002 (Częściowo dostępne online pod adresem https://books.google.com/books?id=yQKuSOzkLvcC).



To pytanie i odpowiedź zostało automatycznie przetłumaczone z języka angielskiego.Oryginalna treść jest dostępna na stackexchange, za co dziękujemy za licencję cc by-sa 3.0, w ramach której jest rozpowszechniana.
Loading...