Post by Peter SmuldersPost by Pee RetineePost by IfritPost by Ruud HarmsenPost by Rein"Een roman schrijven betekende voor hem nog steeds dat hij
erop afging, en niet op zijn karige schrijversreet de
binnenkant van zijn hoofd afstruinde."
Het is wat met die vz.-combinaties. Niks mis met '(We
gingen) eropaf/ervandoor/eropuit'.
erop afgaan = aannemen dat het waar en betrouwbaar is
Dat vind ik geen Nederlands (klinkt Belgisch).
Het klinkt me noch Belgisch noch fraai in de oren, maar ik
heb het eerder in deze zin horen gebruiken.
Maar ik interpreteer het ook als ergens moeite voor doen en
het dan toch een afgang zien worden. Zoals een foute correctie
op een fout in nl.taal. :-)
Ik las het als een andere afgang: baasje op het hondenuitlaatvelddat
sneuwt 'Sjonnie! Gaat áf!' Maar dat kwam door die luie reet, wsch.
Post by Peter SmuldersPost by Pee RetineeMaar in het geciteerde stukje lijkt me "erop afging" helemaal
niet bedoeld, maar "ervoor ging" of "er helemaal voor ging".
Oftewel: hij zette er zich helemaal voor in.
erop afgaan in de betekenis aannemen dat het waar en betrouwbaar is
is gewoon gangbaar Nederlands. Wat zullen we nou krijgen, omdat het ook in
België gebruikt wordt zou het minder goed zijn?
Je kunt bijvoorbeeld af gaan op het advies van je huisarts en stoppen met
drinken. Maar ik zou het niet schrijven als "afgaan", dat doet te veel denken
aan "je gezicht verliezen".
Maar ik lees het dan weer anders: dat hij aktie ondernam, er energiek
op af stapte. Met spatie, ja. Het was toch een snelle reporter? Dus
onderzoek deed (research, interviews) onder de mensen kwam etc. Het
tegenovergestelde juist van 'de binnenkant van zijn hoofd afstruinen',
'op zijn karige schrijversreet' nog wel. Dat ik dan maar interpreteer
als 'op een zolderkamertje wat fantasieloze armzaligheden neerpennen'.