Twoje pytanie porusza kilka ważnych kwestii związanych z ewolucją rozmiarów ciała. Uzasadnieniem do wyciągnięcia wniosku, że pradawny ssak miał niewielki rozmiar ciała, jest to, że wszystkie taksony w tym obszarze drzewa wydają się być małe. W przeciwieństwie do tego, gdyby wszystkie te taksony były wielkości krowy, wówczas najbardziej oszczędnym wnioskiem byłoby, że pradawny ssak był wielkości krowy.
Identyfikacja przodków jest trudna
Identyfikacja gatunku kopalnego jako najnowszego wspólnego przodka pary siostrzanych taksonów jest niezwykle trudne. Sposób diagnozowania różnych gatunków w skamielinach na podstawie ich unikalnych cech pochodnych ( autapomorfie). Więc jeśli znaleziona skamielina nie zawiera autapomorfii, to jest ona prawdopodobnie przodkiem (tj. W miejscu podziału między dwoma taksonami siostrzanymi). Niektórzy twierdzą, że jeśli nie znajdziesz żadnych autapomorfii, to po prostu nie przyjrzałeś się wystarczająco uważnie.
Zasada radzenia sobie
Idea, że linie rodowe mają tendencję do ewolucji w kierunku większych rozmiarów jest znany jako Reguła Cope'a, nazwany na cześć paleontologa Edwarda Drinkera Cope'a. Sukces reguły Cope'a był bardzo zmienny, niektóre linie podążały za, a inne nie ( Polly, 1998).
Niektóre klady podążały za regułą Cope'a
Niektóre klady nie przestrzegają reguły Cope'a
Zwróć uwagę, że wiele wyników zależy od zastosowanych metod.
Dowody z ewolucji eksperymentalnej
Kilka badań dotyczyło ewolucji rozmiarów ciała kręgowców, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio. MacArthur ( 1944a, 1944b) wyselekcjonowany bezpośrednio pod kątem dużej i małej masy ciała u myszy laboratoryjnych. W ciągu 8 pokoleń średnia masa ciała wzrosła lub spadła o ponad 50%. Nawet jeśli masa ciała nie jest wybierana bezpośrednio, masa może się zmieniać w skorelowany sposób. Selekcja do wysokiego poziomu dobrowolnej aktywności doprowadziła do około 25% redukcji masy ciała.
Na podstawie tych badań, ewolucja wielkości ciała (większego lub mniejszego) jest z pewnością możliwa w ciągu stosunkowo kilku pokoleń.