Veel digitale personenweegschalen bevatten tegenwoordig automatische metingen van het (geschatte) percentage lichaamsvet.
Ik ben op de hoogte van enkele richtlijnen voor het percentage lichaamsvetverlies, maar zijn er eigenlijk wetenschappelijke studies over het aanbevolen percentage lichaamsvet voor een optimale gezondheid?
Momenteel ben ik niet op de hoogte van wetenschappelijk onderbouwde aanbevelingen voor gezonde lichaamsvetwaarden. Er zijn empirische waarnemingen en actuariële tabellen / overwegingen, maar er is nog geen definitieve "Voor een 30-jarige blanke man is 8-15% lichaamsvet ideaal voor gezondheids" -studies die er al zijn.
Daar was een studie in 2000 die werd gepubliceerd in het American Journal of Clinical Nutrition en die probeerde een basis te leggen voor dit soort evaluatie, en ze kwamen met een aantal interessante formules voor het beoordelen van lichaamsvet, maar dat was het links als zeer open einde en veel meer studie nodig.
Er is een grafiek beschikbaar via de American Council on Exercise (ACE) die de vetgehalten voor verschillende categorieën mannen en vrouwen laat zien, maar het maakt geen onderscheid op leeftijd, alleen op activiteitsniveau.
Nog een paar grafieken van Accufitness (makers van lichaamsvet-remklauwen) vind ik leuker, omdat het zowel de leeftijd als het geslacht verklaart , maar houdt geen rekening met het activiteitsniveau.
Als je naar BMI-grafieken kijkt, wordt alles onder de 18,5 als ongezond beschouwd, en alles boven de 25-30 (afhankelijk van de grafiek) neigt naar obesitas. Dit zijn echter meer statistische / actuariële tabellen dan wat dan ook en bestaan al (grotendeels ongewijzigd) sinds de oprichting in het begin / midden van de 19e eeuw.
Wat betreft de meting zijn er drie verschillende soorten vet, onderhuids (onder de huid), visceraal (rond lichaamsorganen) en intramusculair (in de spieren, zoals marmering op een biefstuk). Bio-elektrische impedantie (zoals de schaal die u noemt) werkt door een lage elektrische stroom door het lichaam te leiden en de weerstand te meten. Deze kunnen een nauwkeurigheidsbereik van +/- 3-10% hebben, afhankelijk van het model, en kunnen worden beïnvloed door hydratatie, het tijdstip van de dag, een natte huid en andere factoren.
Huidkalipers die door een ervaren beoefenaar zijn gemaakt, kunnen een afwijking hebben van slechts 3%, wegen onder water (opnieuw correct uitgevoerd) kunnen onder de 3% komen, en de gouden standaard is een DXA-scan die alles meet, van botdichtheid tot totaal vet .
Tot nu toe is iedereen het erover eens dat een te laag of te hoog gewicht slecht is en het risico op letsel / ziekte / ziekte met zich meebrengt, maar we zijn het nog niet eens over wat goed is voor welk bevolkingscohort.