dlaczego naukowcy piszą recenzje partnerskie?

Question

view on stackexchange narkive permalink

Nie rozumiem, co to im daje. Profesor powiedział, że daje to możliwość czytania prac, których sam by nie przeczytał. Jestem pewien, że chodzi o coś więcej, ale nie widzę, co zyskują, uczestnicząc w procesie recenzowania. To wymaga czasu, nie jest płatne i nawet nie jest publicznie potwierdzane. Dlaczego to robią?

Answer 1

view on stackexchange narkive permalink

Myślę, że pracownikom akademickim płaci się za przeprowadzanie wzajemnych ocen, w tym samym sensie, w jakim są opłacani za prowadzenie badań . Nie mam szefa, który mówi mi, co mam zbadać i płaci mi, gdy to się skończy; raczej moja uczelnia oczekuje ode mnie prowadzenia badań, które są oceniane przez moich rówieśników jako istotne. W ten sam sposób moja uczelnia oczekuje, że przeprowadzę wzajemną recenzję. W moich rocznych raportach dla uniwersytetu przedstawiam wyniki moich badań i czasopisma, dla których przeprowadzałem wzajemną recenzję.

Możesz argumentować, że moje dalsze zatrudnienie i awans zależą w większym stopniu od moich badań niż od recenzowanie partnerskie, ale to samo można powiedzieć, porównując którekolwiek z moich obowiązków służbowych lub dydaktycznych.

Najważniejsze jest to, że środowisko akademickie to ekonomia prezentów, a jeśli chcesz być częścią społeczności, oczekuje się od Ciebie wzajemnej oceny.

Answer 2

view on stackexchange narkive permalink

Przychodzi mi do głowy co najmniej pięć powodów, dla których przeprowadzanie wzajemnych recenzji daje ci przewagę.

• Wyniki najnowszych badań możesz przeczytać przed wszystkimi innymi.
• To daje dobrą okazję do krytycznego przemyślenia potencjalnie interesującego artykułu.
• Możesz umieścić go w swoim CV, a pokaże, że jesteś znanym ekspertem w dziedzinie czasopism, dla których recenzujesz.
• Chcesz pozostać w dobrych stosunkach z redaktorem, który może ocenić Twoje zgłoszenie do czasopisma.
• Chcesz otrzymać stanowisko redaktora w czasopiśmie, które jest bardzo prestiżowe. W tym przypadku zwykle wymaga doświadczenia.

Answer 3

view on stackexchange narkive permalink

Pozostałe odpowiedzi dobrze się spisują, przedstawiając praktyczne korzyści oraz role ciekawości i obowiązku. Myślę jednak, że jest dodatkowy czynnik psychologiczny: poproszenie o recenzję artykułu pokazuje, że redaktor ceni twoją wiedzę i to dobrze. To płytszy powód, ale myślę, że odgrywa on istotną rolę w zachęcaniu recenzentów.

Pamiętam, jak pierwszy raz nieznany mi osobiście redaktor poprosił mnie o stanowisko sędziego. To było naprawdę ekscytujące i pomyślałem: „Wow, ta sławna osoba rzeczywiście o mnie słyszała i jest zainteresowana moją oceną”. Oczywiście nie jest to tak ekscytujące po raz setny, ale nadal dobrze jest być cenionym członkiem społeczności naukowej i byłbym niezadowolony, gdyby prośby przestały przychodzić.

Answer 4

view on stackexchange narkive permalink

silvado podał dobrą listę odpowiedzi „krótkoterminowych”, czyli powodów, dla których można by zaakceptować daną recenzję. Może podsumuję pierwsze dwa z nich, bo to one najbardziej mnie motywują: ciekawość

Może ciekawość zabiła kota i jestem tego pewien zabili też grupę naukowców, ale z pewnością to właśnie sprawia, że ​​większość z nas tyka. Za każdym razem, gdy otrzymuję prośbę o recenzję, nawet jeśli nie mam na to zbyt wiele czasu, moim pierwszym odruchem jest przeczytanie streszczenia i pomyślenie „szum, spoko, jak oni to zrobili szczegółowo?” lub „Ciekawe, czy pomyśleli o tym i tamtym” lub „hej, myślałem, że to na pewno nie zadziała, jak im się udało?” lub nawet „och, nigdy o tym nie myślałem” ). We wszystkich przypadkach to sprawia, że ​​chcę się zgodzić.

---

Jest to również element długoterminowy. Chociaż komercyjny model publikacji jest śmiertelnie chory , recenzowanie jest bardzo dobrą częścią publikacji akademickich (i mam na myśli „dobre” w moralnym, etycznym znaczeniu). W czasach, gdy mam dość tego systemu, czasami myślę, że recenzowanie jest jedyną dobrą częścią publikacji naukowych. Więc… przesyłając artykuły do ​​recenzji, decydujesz się na cały system recenzowania i moralnym obowiązkiem staje się sprawiedliwy udział w pracy recenzowania.

Nie Nie zrozum mnie źle, nie jesteś do tego zobowiązany umową. Ale jeśli wyślesz artykuły do ​​recenzji i nigdy nie zgodzisz się na ich recenzowanie, twoi koledzy (i redaktor) zobaczą cię jako niezależnego użytkownika systemu i wyślą go ponownie. I ja też.

Answer 5

view on stackexchange narkive permalink

Nikt jeszcze nie wspomniał o jakości. Jednym z powodów, dla których lubię recenzować artykuły, jest to, że mogę zachęcić autorów do tworzenia lepszych artykułów.

Ssanie jest czytać źle napisane prace. Przeglądając je, możesz uczynić świat lepszym miejscem!

Answer 6

view on stackexchange narkive permalink

Aby wyraźnie powiedzieć coś, co było częścią wszystkich poprzednich odpowiedzi: Recenzowanie artykułów jest częścią bycia dobrym obywatelem akademickim.

W porównaniu z innymi zawodami, środowisko akademickie nie jest coś, co robisz , to system, który wpisujesz . To społeczność, swego rodzaju ekosystem, który zapewnia korzyści tym, którzy są jej częścią, kosztem niektórych obowiązków.

Te obowiązki , w środowisku akademickim, zwykle polega na publikowaniu, nauczaniu, nadzorowaniu studentów, organizowaniu i uczestnictwie w wykładach i konferencjach, prowadzeniu pewnych działań informacyjnych oraz, tak, recenzowaniu publikacji, planów badawczych i propozycji grantów.

Oczywiście, ponieważ w większości społeczności i ekosystemów zawsze znajdą się źli obywatele , którzy czerpią korzyści bez ceł, a jeśli ich liczba wzrośnie zbyt duża, w końcu ją zniszczą. Na szczęście jednak większość z nas postrzega bycie częścią tej społeczności jako przywilej i faktycznie cieszy się dodatkową pracą (zobacz inne komentarze powyżej), więc moim zdaniem ryzyko jest stosunkowo niewielkie.

Wreszcie, jeśli potrzebujesz analogii, pomyśl o tej witrynie: możesz zadawać pytania i zamieszczać odpowiedzi. Ludzie zwykle robią jedno i drugie, a właściwie więcej tego drugiego. Ty sam poświęcasz swój czas na odpowiadanie na pytania i, jako ukryta transakcja, możesz liczyć na to, że inni odpowiedzą, gdy pytanie będzie twoje.

Answer 7

view on stackexchange narkive permalink

Oprócz innych doskonałych postów tutaj, uważam, że czytanie rękopisu w celu napisania recenzji różni się od czytania opublikowanego artykułu tylko po to, aby zobaczyć, co w nim jest. Kiedy piszesz recenzję, zmusza to do zastanowienia się nad rękopisem, jego wewnętrzną logiką, możliwymi słabymi punktami. W końcu słyszało się, że „zadaniem recenzentów jest zabijanie złych prac i robienie dobrych jeszcze lepszymi”, a żeby dobry artykuł był jeszcze lepszy, najpierw trzeba go zrozumieć i przemyśleć temat w sposób, którego nie zrobili nawet autorzy.

Uważam, że dużo więcej uczę się z recenzowanych artykułów niż z innych artykułów, które konsumuję.

Answer 8

view on stackexchange narkive permalink

To stare pytanie, które pojawiło się ponownie, ale będę chciał znaleźć nową odpowiedź ...

Na dobre i na złe, publikacje są „walutą” współczesnej nauki. Ludzie patrzą na to, ile artykułów opublikowałeś i gdzie je opublikowałeś, i wyciągają wnioski na temat twojego statusu zawodowego i kalibru.

Gdyby recenzowanie nie miało miejsca, wszyscy mielibyśmy licencja na drukowanie pieniędzy. Każdy mógł mieć codziennie nowy artykuł w Science lub Nature - po prostu zapisz coś i prześlij. Oczywiście doprowadziłoby to do gwałtownej, katastrofalnej dewaluacji „waluty akademickiej”, ze szkodą dla każdego, kto w nią zainwestował.

Sugeruję więc quasi-ekonomiczny imperatyw, aby naukowcy podjęli się wzajemna ocena. W naszym interesie jest zapewnienie, że inni są poddawani takim samym standardom, jak my.

Answer 9

view on stackexchange narkive permalink

Kiedy zadałem to samo pytanie, odpowiedź brzmiała „kontrola i public relations”. Podczas gdy druga jest oczywista, pierwsza jest nieco bardziej subtelna i zła. Posiadanie z wyprzedzeniem cudzej pracy umożliwia:

1. nawiązanie relacji typu „dawaj i bierz” z rówieśnikami, których chcesz po swojej stronie. Anonimowość jest łatwa do złamania, jeśli chcesz i wiedzieć, co dzieje się w biurach innych badaczy.
2. spowolnij publikację kolegi, przeciągając proces recenzji lub żądając wykonania dodatkowych badań naukowych, zwłaszcza jeśli cię chwytają.
3. powąchaj, co dzieje się na czyimś talerzu, dając ci w ten sposób przewagę, co może być przydatne, jeśli chcesz zaatakować to samo pole.
4. pośrednio kontrolować jakość czasopisma, aby obniżyć jego punktację. Na niektórych uniwersytetach bieżący wynik służy do oceny produkcji papieru badacza w celu przyznania mu funduszy. Jeśli możesz mieć wpływ na ogólną jakość czasopisma, zmniejszy to całkowity wynik dotychczasowych wysiłków badacza i da przewagę komuś innemu, aby uzyskać więcej funduszy.