Nicole
2012-04-11 03:16:09 UTC
Mówiąc o negocjacjach wynagrodzenia (lub wszelkich negocjacjach), stało się dość konwencjonalną mądrością, że „pierwszy, który poda liczbę, przegrywa” . Steve Hanov tak mówi. Podobnie Knocks.com.
Czy to prawda?
Oto kilka specjalnych przypadków, które mogą podważyć tę radę:
-
A co z dużymi pracodawcami, którzy mogą bezwzględnie wymagać od kandydatów ujawnienia szczegółowej historii wynagrodzeń?
-
Jak uniknąć marnowania czasu wszystkich, będąc całkowicie poza zasięgiem tego, co firma jest gotowa zapłacić?
-
Czy nie można „stracić” więcej, sprawiając wrażenie trudnego w pracy, niż po prostu poprosić o hojną pensję zaraz na początku dyskusji (oczywiście gdy rekruter / menedżer ds. rekrutacji porusza ten temat)?
Ciekawe, ale nie rozumiem, jak można na to odpowiedzieć w sposób, w jaki to sformułowałeś. Gdyby chodziło o statystyki dotyczące negocjacji, dostępne badania itp., To może. W jaki sposób precyzyjna odpowiedź na to pytanie może być poprawna? Chyba zobaczę, jakie odpowiedzi nadejdą.
@normalocity Zostałbym nazwany „inkluzywnym” przez tych, którzy dbają o takie rzeczy, ale tak naprawdę uznałem to pytanie za raczej proste i możliwe do udzielenia odpowiedzi. Oczywiście, czy moja odpowiedź była prosta, to zupełnie inna sprawa.
Myślę, że właściwa odpowiedź na to pytanie będzie zależeć od tego, co rozumiesz przez przegraną? np. jeśli pierwsza kwota wynagrodzenia zostanie zaakceptowana, czy tracisz, ponieważ potencjalnie mogło być więcej?
Teoria gier ekonomicznych głosi, że pierwsza osoba, która poda numer, w rzeczywistości ustala punkt odniesienia, a zatem * wygrywa *. Nie w * każdym * scenariuszu, ale wyraźnie pamiętam, że powiedziano mi to na moich kursach teorii gier.
@Aarthi Byłbym naprawdę zainteresowany, gdyby to pojęcie zmieniło się w odpowiedź.
Myślę, że cały stres, jaki ludzie mają na temat tego, jaką liczbę wyrzucić, opiera się na głupim przekonaniu, że może firma myśli o liczbie DUŻO wyższej, niż się spodziewasz, i zostawiasz pieniądze na stole, jeśli nie poprosisz o duże. Częściej niż nie, prawdopodobnie myślą o liczbie NIŻSZEJ niż Ty.
Czy można o to zapytać Sceptyków?
@JohnFx,, zwłaszcza jeśli są organizacją płatną. Tam, gdzie pracuję, obowiązuje ustalone minimum i ustalone maksimum na każdym poziomie. Aby otrzymać wyższe wynagrodzenie, musisz uzyskać formalny awans. Zmniejsza to niektóre rodzaje stresu: jeśli jesteś zatrudniony na określonym poziomie, a organizacja dosłownie nie może zapłacić, czego chcesz, możesz przestać się martwić. To nie jest praca dla ciebie.
Musi być przegrany? : |
Odpowiedź udzielona przez @JanDoggen w rzeczywistości obejmuje badania na ten temat i uważam ją za najlepszą odpowiedź tutaj.
Kiedy czytam ten temat, zawsze myślę o swoich osobistych doświadczeniach z lat 2000-2002. Po 15 latach w wojsku byłem względnym ekspertem w danej dziedzinie. Moja pierwsza rozmowa kwalifikacyjna odbyła się w średniej lub dużej firmie. Podwoili moją pensję wojskową. Ja i moja rodzina byliśmy po prostu szczęśliwi. Nie mogliśmy uwierzyć w nasze szczęście, kupiliśmy nowy samochód, dom itp. Trzy miesiące później dowiedziałem się, że zarabiam prawie połowę stawki na moim polu, ale dwa razy więcej niż wcześniej. Jakieś 6 miesięcy później zostałem wybrany do małego startupu… tym razem ponad podwojenie mojej pensji.
Pierwsza firma, którą rozmawiałem jako pierwsza, a oni wskoczyli na mnie. Byłem szczęśliwy, dopóki nie dowiedziałem się, jak nisko dostałem piłkę. Za drugim razem byłem ostrożniejszy, jednak tym razem właściciel / dyrektor generalny chciał mnie specjalnie i zaoferowano mu i zapłacono bardzo dużo plus.
Przy kontraktowaniu największej liczby nie zawsze jest to najlepszy dochód. Miałem kilka koncertów, które nie były dokładnie takie, jakie chciałem, ale jeśli były na tyle dobre, że zatrzymali mnie przez 2 lata na tym, co zaczęło się jako 2-tygodniowa praca.
FWIW, "teoretyczny dowód gry" Steve'a Hanova to śmieć. Jeden oczywisty błąd: zakłada, że firma nie chce przejść z L na H po zobaczeniu oferty H kandydata, ale kandydat jest skłonny zmienić z H na L, gdy zobaczy ofertę L firmy. Ta asymetria nie jest częścią reguł gry, sugeruje coś na temat twojej BATNY. Zakłada również, że dwie możliwe rzeczy muszą koniecznie wystąpić z równym prawdopodobieństwem, co jest bzdurą, ale być może można to wybaczyć, ponieważ procenty w jego wynikach i tak są trochę nieistotne.
@HugoRocha Niestety tak. Współcześni pracodawcy postrzegają wynagrodzenie pracowników jako centrum kosztów i starają się je zredukować za pomocą wszelkich środków prawnych. Grają w grę i jeśli zdecydujesz się nie grać, przegrasz.
Dlaczego mówisz, że niektórzy pracodawcy mogą wymagać szczegółowej historii wynagrodzeń? Niezależnie od wielkości pracodawcy, odrzucenie potencjalnych pracowników, ponieważ wolą oni, aby wynagrodzenie było negocjowane etycznie (na podstawie wartości wykonywanej pracy) byłoby bardziej destrukcyjne niż uniemożliwienie ludziom zarabiania znacznie więcej niż wcześniejszych prac (zwłaszcza, że mają ustalił już stawkę, która byłaby opłacalna).
-1
Zawsze mówiłem, że „to będzie zależeć od takich czynników, jak korzyści i obowiązki”, prawdopodobnie włączając takie czynniki, jak sprawiedliwość, jeśli wydaje się to mieć zastosowanie.