Pytanie:
Dlaczego tani obiektyw kitowy wydaje się ostrzejszy niż drogie szerokokątne L?
eWolf
2011-04-03 20:28:40 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Niedawno przeglądałem listy produktów Canona i stwierdziłem, że 17-40 f / 4 L jest całkiem interesujący, chociaż nie kupię go w najbliższej przyszłości. Mimo to postanowiłem zrobić kilka porównań, dla zabawy:

EF 17-40 f / 4 L USM kontra EF-S 18-55 f / 3.5-5.6 IS

Według strony internetowej te zdjęcia zostały wykonane tym samym aparatem, przysłoną i prawie taką samą ogniskową. Uderzyło mnie to, że obiektyw L wydaje się być tylko trochę ostrzejszy w środku, a co gorsza, obiektyw kitowy wydaje się bić go w obszarach narożnych !

Jak to możliwe? Czy test jest błędny? Coś przegapiłem?

Oczywiście 17-40 musi narysować większy okrąg obrazu, aby pasował do aparatów FF, a 18-55 jest zoptymalizowany dla czujnika APS-C. Ale do tej pory zakładałem, że nadal mogę oczekiwać wyraźnie lepszej jakości obrazu nawet po aparacie APS-C?

Poza tym, że 17-40 L jest starszym, nielubianym obiektywem, warto również zauważyć, że w twoim przykładzie obiektyw 17-40 jest szeroko otwarty przy f4, podczas gdy 18-55 jest przymknięty o 1/3 stopnia, co powinno wyraźnie poprawić ostrość. To samo porównanie przy f3,5 faworyzuje 17-40.
@Shizam, "To samo porównanie przy f3,5 faworyzuje 17-40." - no nie bardzo, nie dostaniesz żadnego zdjęcia na 3,5 z 17-40;)
Spośród 18-55 @f3.5, tj. Oba szeroko otwarte.
Pamiętaj też, że część zalet (ceny) obiektywu L to stała apertura i solidność konstrukcji.
@MichaelNielsen: Nie wszystkie obiektywy „L” mają stałą aperturę. Dwa przykłady to modele EF 100-400mm f / 4-5,6L IS USM i EF 70-300mm f / 4-5,6L IS USM.
Ale ten tak.
Cztery odpowiedzi:
user2719
2011-04-03 21:16:48 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Soczewki „L” niekoniecznie muszą być ostrzejsze niż ich kuzyni inni niż L. W rzeczywistości niektóre z nich są znacznie bardziej miękkie, często w wyniku tego, że są o dwa lub trzy stopnie szybsze niż tańsze soczewki, ale czasami tylko dlatego, że są o dekadę lub dwie starsze w konstrukcji.

Co co zyskujesz dzięki soczewkom „L” to profesjonalne funkcje i jakość wykonania lekkiego pojazdu opancerzonego. Na przykład możesz nie przejmować się tak bardzo stałą przysłoną podczas powiększania, ale mogę zagwarantować, że ktoś, kto używa oddzielnie mierzonych lamp studyjnych, zarówno jako światła główne, jak i dodatkowe. A pierścień do manualnego ustawiania ostrości na obiektywach kitowych (jak dotąd zarówno w przypadku Canona, jak i Nikona) jest trochę mniej niż przydatny.

Było kilka obiektywów „L”, które były, szczerze mówiąc, kiepskimi obiektywami według większości obiektywnych standardów, z których najbardziej znanym jest obecnie wycofywany obiektyw 50 mm f / 1.0. Biorąc pod uwagę to jako „standardowy” obiektyw i używając go przy f / 5,6 lub f / 8, trzeba być idiotą, żeby wydać dodatkowe dwa tysiące na ten obiektyw (a to było w dolarach z początku lat 90-tych) - ale kiedy TMax P3200 był najszybszą rzeczą w okolicy, możliwość ustawienia f / 1.0 dla fotografowania w „dostępnej ciemności” stanowiła różnicę między wykonaniem zdjęcia a brakiem możliwości wykonania zdjęcia. Nie miało znaczenia, że ​​50-dolarowa (wówczas) wersja f / 1.8 mogła strzelać dookoła niej pierścieniami przy innych przysłonach - to półtora przysłony oznaczało wszystko dla ludzi, którzy potrzebowali tak szybkiego obiektywu. Większość serii „L” dla starego mocowania FD była taka - wypełniała niszę, której profesjonaliści potrzebowali do wykonywania swojej pracy, ale w rzeczywistości były gorsze w fotografii ogólnej niż odmiana bez „L”. Sytuacja poprawiła się w erze AF EOS, ale po drodze pojawiło się również kilka śmierdzących. Najgorsze z nich zostały już zastąpione zaktualizowanymi projektami, ale niektórzy z odpowiednich wykonawców nadal wymagają aktualizacji.

Jeśli chcesz (lub potrzebujesz) jakości wykonania, użyteczności i szczelności środowiskowej obiektywu profesjonalnego, „L” jest prawie zawsze wart swojej ceny. Jeśli robisz zdjęcia dla własnej przyjemności i możesz sobie pozwolić na skomplikowaną i delikatną naturę obiektywów konsumenckich, wówczas nowsza, tańsza optyka jest często znacznie lepszą opcją.

Uważam, że ta odpowiedź jest nieco zniekształcona i wprowadzająca w błąd „niektóre z nich są znacznie bardziej miękkie, często w wyniku tego, że są o dwa lub trzy stopnie szybsze od tańszych obiektywów”, nie ma sensu, czy masz na myśli, że oba są fotografowane przy maksymalnym otworze? „… stać cię na kłopotliwą i kruchą naturę soczewek konsumenckich, wtedy nowsza, tańsza optyka jest często dużo lepszą opcją”… co? Być może wybranie soczewki starego rudowłosego pasierba L jako przykładu w porównaniu z bardzo nową soczewką konsumencką, ale z reguły nie jest to dobra wskazówka.
Nie, niekoniecznie musisz fotografować drogim, jasnym obiektywem z szerokim otwarciem, aby poczuć miękkość. „L” (lub złota linia, czy jakikolwiek inny znak wyróżniający producenta) nie jest gwarancją ostrości. Moja odpowiedź mówi dokładnie, co chciałem powiedzieć.
Dziękuję za nowe zrozumienie tego, co właściwie oznacza „L”!
pewien fotograf zapytał mnie kiedyś: „czy najostrzejsze zdjęcie jest zawsze najlepsze?”
ysap
2011-04-03 20:55:19 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Ogólnie rzecz biorąc, podczas przeprowadzania uczciwych porównań należy wziąć pod uwagę wiek technologii. 18-55 IS to dość nowy obiektyw (zastąpiony 18-55 non-IS dopiero kilka lat temu), podczas gdy 17-40 to starszy obiektyw (choć sam w sobie niekoniecznie oznacza, że ​​nowszy soczewka jest lepsza / ostrzejsza).

Następnie, jak w przypadku każdego urządzenia mechanicznego, istnieją tolerancje produkcyjne między próbkami seryjnymi. Nie jest wykluczone, że próbka L w teście nie jest najlepszym przykładem tej linii.

Po trzecie, może się zdarzyć, że obiektyw wymaga kalibracji po pewnym użyciu i zamontowaniu na konkretnym korpusie aparatu.

Po czwarte, „L” oznacza więcej niż tylko jakość obrazu. Liczy się również jakość wykonania, odporność na warunki atmosferyczne itp.

Istnieje wiele innych aspektów wpływających na jakość obrazu, których nie widać w tym teście ostrości. Odporność na odblaski, oddawanie barw, zniekształcenia geometrii, aberracje i nie tylko. Wszystko to może się liczyć do lepszego IQ, nawet przy niższej ostrości.

Lyman Enders Knowles
2011-04-03 22:45:03 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Wielu komentatorów internetowych wyraża rozczarowanie w szczególności optyką i konsekwencją lat 17-40. Jest to najmniejsza i najlżejsza dostępna soczewka L. Jest również jednym z najtańszych. L liczby pierwsze kosztują i ważą więcej.

Wszystkie recenzje wydają się zgadzać, że 18-55 IS ma naprawdę dobrą optykę w tej cenie.

Niektóre obserwatorzy trendów w technice fotograficznej argumentują, że nowoczesne czujniki o dużej gęstości pikseli są znacznie bardziej wymagające od obiektywów niż czujniki o niższej gęstości sprzed kilku lat. Model 17-40L został wydany w 2003 roku, więc prawdopodobnie został zaprojektowany w 2002 roku lub wcześniej, kiedy było oczywiste, że fotografia cyfrowa to przyszłość, ale być może nie było tak oczywiste, że czujniki lustrzanek będą tak gęste, jak one. p>

Michael C
2013-02-27 20:54:38 UTC
view on stackexchange narkive permalink

Szczególnie porównując starsze obiektywy pełnoklatkowe „L” z nowszymi obiektywami EF-S, należy wziąć pod uwagę kilka kwestii.

  • Rozmiar koła obrazu: Obiektyw EF musi wyświetlać okrąg obrazu dostatecznie duży, aby pokryć czujnik „pełnoklatkowy” lub negatyw kliszy (około 36X24MM). Obiektyw EF-S może wyświetlać tylko okrąg obrazu wystarczająco duży, aby pokryć matryce Canon APS-C o wymiarach około 22,5 x 15 mm. Ponieważ koło obrazu APS-C zajmuje tylko około 40% obszaru koła obrazu EF, pozwala to projektowi obiektywu być mniejszy i lżejszy. Inną korzyścią jest to, że same elementy soczewki mogą być mniejsze, a tym samym wykorzystywać mniejsze ilości drogich materiałów stosowanych w nowoczesnej konstrukcji soczewek. W przypadku tych dwóch soczewek 18-55 może używać mniejszych ilości materiałów wysokiej jakości i nadal być produkowany za bardzo rozsądną cenę.

  • Optyka jest tylko część równania: Oznaczenie soczewki „L” niesie ze sobą również oczekiwanie lepszej jakości wykonania, solidnej jak skała trwałości i odporności na czynniki takie jak deszcz, kurz i ekstremalne temperatury. Ogniskowanie z silnikiem ultradźwiękowym (USM) na linii obiektywu „L” oznacza, że ​​można je ustawiać ręcznie bez konieczności przestawiania przełącznika AF / MF z AF i mają one rzeczywisty użyteczny gumowy pierścień ogniskowania na tubusie obiektywu zamiast wyprofilowanych krawędzi plastik obudowy przedniej soczewki soczewki. USM jest również szybszy i cichszy podczas ustawiania ostrości. Przednia soczewka nie obraca się na soczewkach typu „L”, więc użycie polaryzatorów i stopniowanych filtrów ND jest znacznie łatwiejsze do ustawienia bez konieczności przestawiania za każdym razem, gdy zmienia się ostrość.

  • Wiek konstrukcji: obiektyw EF 17-40 mm f / 4L USM został wprowadzony na rynek w 2003 roku. Obiektyw EF-S 18-55 mm f / 3,5-5,6 IS został wprowadzony na rynek prawie 5 lat później. To nie brzmi zbyt wiele, dopóki nie porównasz cyfrowych ciał obecnych, gdy każdy został wprowadzony. 1Ds, pierwszy cyfrowy korpus Canon FF, miał zaledwie rok, a 10D został wprowadzony mniej więcej w tym samym czasie co EF 17-40mm f / 4L. Oryginalny Digital Rebel był nadal w fazie rozwoju. Do czasu wprowadzenia EF-S 18-55mm IS, obecnymi korpusami były nowe 1Ds mkIII, 40D, a Rebel XTi trzeciej generacji był już w połowie swojego cyklu życia. Wtedy dopiero zaczynaliśmy odkrywać, o ile bardziej wymagające jest cyfrowe obrazowanie obiektywów niż kliszy. Nikt nie był przyzwyczajony do nadmuchiwania każdej klatki filmu do 60X40, aby na nią spojrzeć, ale to właśnie robię za każdym razem, gdy podglądam piksel w 100% na moim monitorze.

Jak inni zauważyli, że EF 17-40 mm f / 4L jest najmniejszym, najlżejszym i najtańszym obiektywem z serii „L” obecnie sprzedawanym. Mam jedno i pod względem parametrów optycznych jest o krok poniżej mojego innego szkła „L”. Istnieje wiele obiektywów dostępnych za znacznie mniejsze pieniądze, które mają porównywalne parametry optyczne w przypadku korpusów o rozmiarze EF-S. W przypadku aparatów pełnoklatkowych opcje są znacznie bardziej ograniczone, a obiektyw EF 17-40 mm f / 4L staje się dla nich „wartościowym” ultraszerokokątnym obiektywem zmiennoogniskowym.



To pytanie i odpowiedź zostało automatycznie przetłumaczone z języka angielskiego.Oryginalna treść jest dostępna na stackexchange, za co dziękujemy za licencję cc by-sa 2.0, w ramach której jest rozpowszechniana.
Loading...