Ik liet de hond van mijn moeder los op een weg en een andere hond rende om haar aan te vallen.
Ik was verrast door de aanval, omdat de honden daar normaal gesproken zijn getraind om te blijven (en te blaffen ) op hun eigen terrein, en ga nooit de weg op.
Hoe dan ook, terwijl hij op mijn hond af rende om aan te vallen, negeerde hij me volledig: totdat ik een geweldig groot gegrom uitte: waarop hij plotseling opmerkte mij voor de eerste keer, en stopte. Je bent groter dan zij. Je hebt het recht om onderweg te zijn. Ze zouden gek moeten zijn om je aan te vallen.
Er is een gezegde (ik denk dat ze het zeggen over sporters):
"Het is niet de grootte van de hond in het gevecht: het is de grootte van het gevecht bij de hond. "
Tot ik gromde, realiseerde de andere hond niet dat ik iets was, wist niet dat ik zelfs maar een speler.
Het is niet dat honden per se lafaards zijn, maar bedenk dit: wolven jagen op dieren die groter zijn dan zijzelf: schapen, herten, kariboes. Maar ik denk niet dat je ze zult vinden die op een beer (of man) jagen.
Iemand heeft me ooit geadviseerd: als je ooit alleen bent met wolven in het wild, ren dan niet bang weg: want of je al dan niet voor ze wegrent of niet, is hoe ze beslissen of je een prooi bent . Ga in plaats daarvan gewoon door met je zaken doen en laat ze hun gang gaan.
Wat betreft de hoeveelheid strijd die je in je hebt:
-
Meestal niet relevant. In mijn persoonlijke ervaring heeft geen enkele hond (behalve puppy's) ooit een mens aangevallen, van welke grootte dan ook, waar dan ook (honden die dat waarschijnlijk of in staat zijn, worden in plaats daarvan door hun baasjes tegengehouden). Elke hond die een mens aanvalt, wordt vermoedelijk geëxecuteerd en de eigenaar krijgt een sanctie.
-
Toen mijn hond echter werd aangevallen, had ik even de tijd om te ontdekken hoe groot het gevecht was in ik: en ik ontdekte dat het groot genoeg was om dat te zeggen. In geval van nood ben ik extreem zwaar en sterk genoeg om een hond op te tillen. We zijn niet zo snel, kunnen niet rennen: maar een aanval is zelfmoord (tenzij je wegrent, in dat geval ben je geen bedreiging).
In de stad (in parken en op fietspaden) wanneer honden zonder riem mij naderen, vertraag ik om elk risico te vermijden om ze te raken (zoals bij kinderen).
Honden rennen en blaffen. Dat is wat ze doen. Geniet ervan.
Reacties op opmerkingen:
Zeker honden HEBBEN mensen aangevallen (en soms gedood).
Dat is in antwoord op mijn: "In mijn persoonlijke ervaring heeft geen enkele hond ooit een mens aangevallen".
Omgekeerd heb ik anekdotes gehoord van mensen die bang zijn voor honden.
In feite er was een dame die ik voor het eerst ontmoette, en een van de eerste dingen die zij en haar man zeiden, was dat ze bang was voor honden. De volgende ochtend waren we alle vier aan het wandelen (op een breed voetpad in een natuurgebied rond een meer), min of meer lijn in de rij. Een losgelaten hond verscheen op het pad voor ons, kwam op ons af, en ze dook achter haar man weg: waarop de verdomde hond een bijenlijn recht voor haar maakte, waardoor ze (en dus ook ons) nog meer bang werd.
Ik ben twee keer aangevallen door vreemde honden
Ik kan je niet vertellen wat je fout hebt gedaan of zo. Ontketende K9's, getrainde aanvalshonden, zijn misschien off-topic.
Mijn belangrijkste suggesties waren slechts a) ren niet b) communiceer op een hondvriendelijke manier: dingen als "Oh hallo", " Eigenlijk ga ik gewoon "," Denk je dat ik een probleem heb? ", Enz.